رنگ آوری میوه

رنگ آوری میوه

رنگ آوری میوه‌ها یکی از روش‌های پرکاربرد است که این روزها با هدف نگهداری کیفیت اولیه میوه در زمان مصرف توسط مشتری در حال توسعه و به‌روز رسانی است.شرکت‌های بزرگ تولید‌کننده و صادرکننده میوه و سبزیجات در تلاش هستند تا با استفاده از دانش و فناوری‌های جدید علاوه بر حفظ کیفیت اولیه میوه ها در زمان مصرف، هزینه‌های اقتصادی و مدت زمان ماندگاری محصولات را نیز افزایش دهند. به همین دلیل شیوه ها و روش‌های مختلفی برای دستیابی به این هدف طرح ریزی و به اجرا در آمده است.

روش های رنگ‌ آوری میوه

همان‌طور که گفتیم روش‌های زیادی برای رنگ آوری میوه وجود دارد که در ادامه به معروف‌ترین آن‌ها می‌پردازیم:
  1. انجماد سریع میوه؛
  2. چیدن میوه به صورت کال (نارس) و رسانیدن آن در زمان نزدیک به مصرف و توزیع در بازار؛
  3. استفاده از تکنولوژی کنترل اتمسفر در سردخانه های نگهداری میوه؛
  4. استفاده از پوشش های پلیمری خاص برای حفظ اتمسفر نزدیک به میوه در زمان نگهداری در سردخانه؛
  5. استفاده از گاز های از بین برنده قارچ و کپک در میوه ها مانند گاز میخک و… .

رنگ آوری موز و انبه

در بین میوه ها رنگ آوری موز، انبه و نارنگی متداول‌تر از دیگر از میوه ها است. رنگ آوری موز و انبه از طریق تزریق گاز اتیلن انجام می‌شود. هنگامی که موز و انبه هنوز نرسیده و سبز رنگ است، چیده می‌شود و به‌وسیله کانتینرهای یخچالی با حفظ شرایط دمایی تا نزدیکی محل توزیع و مصرف میوه منتقل می‌شود. در روش رنگ آوری موز و انبه از طریق گاز اتیلن، ابتدا محصول نارس در سردخانه میوه نارس نگهداری می‌شود. پس از آن به میزان مصرف و تقاضای بازار، روزانه مقداری از محصول را در اتاق‌های مخصوص رنگ آوری که ripening  یا اتاق رنگ آوری میوه نام دارد، قرار داده می‌شود. در این اتاق ها گاز اتیلن  به میزان مشخصی و با کنترل منحنی دما و رطوبت در فضای اتاق تزریق می‌شود. در نهایت طی مدت کوتاهی میوه سبز رنگ تغییر رنگ داده و در واقع می رسد.