رنگ آوری میوهها یکی از روشهای پرکاربرد است که این روزها با هدف نگهداری کیفیت اولیه میوه در زمان مصرف توسط مشتری در حال توسعه و بهروز رسانی است.شرکتهای بزرگ تولیدکننده و صادرکننده میوه و سبزیجات در تلاش هستند تا با استفاده از دانش و فناوریهای جدید علاوه بر حفظ کیفیت اولیه میوه ها در زمان مصرف، هزینههای اقتصادی و مدت زمان ماندگاری محصولات را نیز افزایش دهند. به همین دلیل شیوه ها و روشهای مختلفی برای دستیابی به این هدف طرح ریزی و به اجرا در آمده است.
در بین میوه ها رنگ آوری موز، انبه و نارنگی متداولتر از دیگر از میوه ها است. رنگ آوری موز و انبه از طریق تزریق گاز اتیلن انجام میشود.
هنگامی که موز و انبه هنوز نرسیده و سبز رنگ است، چیده میشود و بهوسیله کانتینرهای یخچالی با حفظ شرایط دمایی تا نزدیکی محل توزیع و مصرف میوه منتقل میشود.
در روش رنگ آوری موز و انبه از طریق گاز اتیلن، ابتدا محصول نارس در سردخانه میوه نارس نگهداری میشود. پس از آن به میزان مصرف و تقاضای بازار، روزانه مقداری از محصول را در اتاقهای مخصوص رنگ آوری که ripening یا اتاق رنگ آوری میوه نام دارد، قرار داده میشود. در این اتاق ها گاز اتیلن به میزان مشخصی و با کنترل منحنی دما و رطوبت در فضای اتاق تزریق میشود. در نهایت طی مدت کوتاهی میوه سبز رنگ تغییر رنگ داده و در واقع می رسد.